Rotterdam wil, net als de drie andere grote steden Amsterdam, Den Haag en Utrecht, dat 1 juli een nationale feestdag wordt. Op die dag vieren we de afschaffing van de slavernij in de toenmalige Nederlandse koloniën en een dag eerder, op 30 juni, worden de slavernij en de slachtoffers herdacht. Theatermaker Erwin Boschmans, van stichting Soulshine Connection, wil 1 juli niet onopgemerkt voorbij laten gaan. Samen met onder anderen zijn vrouw Christina Schutte organiseert hij die dag ‘Keti Koti op Zuid’. 

Wat kunnen we verwachten?  

In het kader van Keti Koti organiseren we een theatrale talkshow in Theater Zuidplein in Rotterdam. Het is een combinatie van verschillende activiteiten. Zo is er een lezing van Peggy Wijntuin over het slavernijverleden van Rotterdam, er zijn optredens van spoken-wordartiesten, er is een brassband. En er is een performance van drie jongeren uit Rotterdam Zuid over wat vrijheid voor hen betekent.  

Voor wie is dit event bedoeld? 

Dit evenement draagt bij aan het herdenken van slavernij en het vieren van vrijheid. Dat is niet alleen een Surinaams ding, maar het is de geschiedenis van alle Nederlanders. Dat slavernij zo lang geleden was, is een slecht excuus om er niet bij stil te staan, want de slavernij werkt nog altijd door in het heden. Denk maar aan alledaags racisme, of kansenongelijkheid voor jongeren van kleur.   

Waar heb je dat zelf aan gemerkt, die doorwerking van slavernij? 

Ik ben zelf van Surinaamse afkomst en daardoor ben ik al mijn hele leven op zoek geweest naar wie ik ben en waar ik bij hoor. Het racisme en de discriminatie waar ik mee te maken heb in mijn leven, is het gevolg van de scheiding tussen zwart en wit die in de tijd van de slavernij gemaakt is. Veel mensen van kleur hebben daar nog elke dag last van.  

Belangrijk om daarbij stil te staan dus? 

Ik denk dat het goed is om van 1 juli een nationale feestdag te maken. En om op 30 juni samen te herdenken, net zoals we allemaal de oorlogsslachtoffers herdenken op 4 mei. Die erkenning zou een heel belangrijke stap zijn. Zo’n acht jaar geleden liep ik nog tegen weerstand op als ik een voorstelling wilde maken over dit soort thema’s. Gelukkig gaat dat nu wel de betere kant op en kunnen we thema’s als discriminatie en racisme steeds breder bespreken.  

Voor deze voorstelling werken jullie samen met drie Rotterdamse jongeren. Waarom is dat belangrijk voor jullie? 

Jongeren zijn de toekomst. Hoewel er al veel verbeterd is ten opzichte van mijn eigen jeugd, zullen andere verbeteringen nog lang op zich laten wachten. Als we over tien jaar nog steeds een generatie hebben die niet gaat stemmen omdat ze denken dat het toch geen zin heeft, dan zijn we niks opgeschoten. Gelukkig spreken jongeren van 14 tot 18 jaar zich steeds meer uit, of dat nu tegen racisme is of de plastic soup. Theater is een goede manier om jongeren een platform te geven om zich te uiten en hen daarin te begeleiden. Je hoeft niet alleen maar te schreeuwen op internet, ook op andere manieren kun je je plek innemen en je stem laten horen. 

Wat betekent Keti Koti voor jou persoonlijk? 

Mijn vader is van Surinaamse en mijn moeder van Nederlandse afkomst. Sinds mijn vader vorig jaar april overleed, ben ik me gaan verdiepen in de Surinaamse kant van mijn familie. De stamboom is nog niet compleet, maar het leidt terug naar de slavernij. Als de slavernij er niet was geweest, dan was ik er niet geweest. En dan was ik al helemaal niet in Nederland geweest. Het maakt me dankbaar, al is dat heel dubbel door het besef welk leed eraan ten grondslag lag. Maar juist door dat besef probeer ik het beste uit mijn leven te halen.  

Heb je nog een tip voor mensen die bij Keti Koti willen stilstaan? 

Ja, kom naar Keti Koti op Zuid! En blijf erover in gesprek gaan. Niet alleen met je collega’s of vrienden van kleur, maar met iedereen. Vorm niet meteen een negatieve mening, maar bespreek wat vrijheid betekent en waarom dat belangrijk is voor die persoon. Op die manier is het niet langer ‘vrijheid vieren voor mensen van kleur’, maar vrijheid vieren met z’n allen. Want ook de slavernijgeschiedenis is van ons allemaal.  

Wil je weten over Keti Koti op Zuid? Lees de informatie op de website van Theater Zuidplein. 

Foto: Mark Bolk